ညဏ္အလင္းျဖင့္ ထြင္းေဖာက္သူ

ေ၀းလံေသာ ျမိဳ့ငယ္ေလး တစ္ျမိဳ့တြင္ လူငယ္တစ္ဦးသည္ သူရဲ့ စီးပြားေရး
လုပ္ငန္းတခုကို စတင္လုပ္ေဆာင္ပါသည္။ လမ္း (၂ ) လမ္းဆံုသည့္ေထာင့္တြင္
စတိုးဆိုင္တစ္ဆိုင္ဖြင့္ပါသည္။ သူသည္လူေကာင္းတဦးျဖစ္သည္။ရိုးသားသည္။
ေပါင္းသင္းတတ္သည္။ ေဖာ္ေရႊသည္ ထုိ့ေႀကာင့္ လူေတြက သူ့ကို ခ်စ္ခင္ႀကသည္။
လူေတြက သူ့ဆိုင္မွာ ပစၥည္းေတြ ၀ယ္ႀကသည္။ အခ်င္းခ်င္း သူ့ အေႀကာင္း
ေကာင္းသတင္းေျပာသည္။ ထို့ေႀကာင့္ သူ့စီးပြားေရးသည္ တိုးတက္လာသည္။ သူ့၏
စတိုးဆိုင္လုပ္ငန္းသည္ တုိးတက္လာသည္။ ႏွစ္ေတာ္ေတာ္ႀကာ ေသာအခါ စတိုးဆိုင္
တစ္ဆိုင္မွ စျပီး စတိုးဆိုင္ေပါင္းမူိေပါက္သလိုပင္ မ်ားျပားလာခဲ့ပါသည္။
တစ္ေန့တြင္ ဖ်ားနာသျဖင့္ ေဆးရုံတင္ရပါသည္။ သူ့
အသက္ဆံုးရူံးႏိုင္ေလာက္ေအာင္ အေျခအေန ရွိေႀကာင္းဆရာ၀န္က ေျပာသည္။
ထုိ့ေႀကာင့္သူသည္ သားႀကီး သံုးေယာက္ကို အတူေခၚလုိက္ျပိး သူတို့အတြက္
စိန္ေခၚခ်က္တစ္ရပ္ကို ေပးပါသည္။ " အေဖ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ တည္ေထာင္ခဲ့တဲ့
ကုမၸဏီရဲ့ ဥကၠဌေနရာကို သားတုိ့ (၃)ေယာက္ထဲက တစ္ေယာက္ေယာက္ကို ေပးရမယ္။
ဘယ္သူက ဥကၠဌရာထူးနဲ့ ထိုက္တန္မယ္ဆိုတာ ဆံုးျဖတ္ဖို့အတြက္ သားတို့
တစ္ေယာက္စီကို တစ္ေဒၚလာစီ ေပးမယ္။ ဒီပိုက္ဆံ တစ္ေဒၚလာနဲ့ ဒီေန့ပဲ
သြား၀ယ္ရမယ္။ သားတုိ့ ႀကိဳက္တာ ၀ယ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ညေနဘက္
ဒီေဆးရုံကို ျပန္လာတဲအခါ သားတို့ ၀ယ္လာတာနဲ့ ဒီအခန္းကို ျဖည့္ေပးရမယ္။
ဒီအခန္းထဲမွာ ေနရာ ကြက္လပ္မက်န္အားလံဳးျပည့္ေနရမယ္" ဟု ေျပာပါသည္။
ကေလးတုိ့သည္ အလြန္ေအာင္ျမင္ေနေသာ ကုမၸဏီႀကီးကိုကိုင္တြယ္လည္ပတ္ဖုိ့အတြက္
အလြန္စိတ္အားထက္သန္ေနပါသည္။ သံုးေယာက္လံုး ျမိဳ့သြားျပီး ပိုက္ဆံ ၁
ေဒၚလာျဖင့္ ပစၥည္း ၀ယ္ႀကပါသည္။ သားသံုးေယာက္ ညေနဘက္ျပန္လာေသာအခါ ဖခင္က
"ေဟ့ သားႀကီး သားရတဲ့ ပိုက္ဆံ ၁ ေဒၚလာနဲ့ ဘာေတြ ၀ယ္ခဲ့သလဲ" ဟုေမးပါသည္။
ဟုတ္ကံ ေဖေဖ။ သား …..သူငယ္ခ်င္းတစ္ဦးရဲ့ လယ္ထဲကိုသြားျပီး သူကို
ပိုက္ဆံ တစ္ေဒၚလာ ေပးပါတယ္။ ျပီးေတာ့ေကာက္ရိုးအထံုးႀကီး ႏွစ္ထံုး
၀ယ္လာခဲပါတယ္' ဟု ေျပာပါသည္။ ေျပာျပီး အခန္းအျပင္ဘက္သို့ ထြက္သြားကာ
ေကာက္ရိုးထံုးႀကီး ႏွစ္ထံုးကို သယ္ယူလာပါသည္။ ေကာက္ရိုးထံုးကို
ျဖည္လုိက္ျပီး ေကာက္ရိုးေတြကို ဖြလ်က္ အခန္းထဲျပည့္ေအာင္
ႀကိဳးစားထည့္ပါသည္။ အခန္းထဲတြင္ ေကာက္ရိုးေတြ ျပည့္သြားပါသည္။ သို့ေသာ
မႀကာပါ။ ေကာက္ရိုးေတြ ေအာက္သို့ ျပန္အိက်ျပီးအခန္းတြင္းတြင္
ေကာက္ရိုးမ်ားျဖင့္ ခန္းလံုးျပည့္ အေနအထားမ်ိဳး မရွိေတာ့ပါ။ ဖခင္ေျပာေသာ
ခန္းလံုးျပည့္ အေျခအေနမရွိေတာပါ။
"ကဲ ေကာင္းျပီး။ သားလတ္ကေကာ။ သားရတဲ့ ပိုက္ဆံ တစ္ေဒၚလာနဲ့ ဘာေတြ
၀ယ္ခဲ့သလဲ" ဟု ဖခင္က ေမးသည္။
" ဟုတ္ကဲ့…ေဖေဖ ……သား ေခါင္းအံုးဆိုင္သြားျပီး ဌက္ေမြးေတြရဲ့ ထည့္ထားတဲ့
ေခါင္းအံုး ၂ လံုး ၀ယ္ခဲပါတယ္ဟု ေျပာျပီး ၀ယ္လာေသာ ဌက္ေမြးေခါင္းအံုး ၂
လံုးကို အခန္းတြင္းသို့ ယူေဆာင္လာပါသည္။ ေခါင္းအံုးေတြကို ေဖာက္ျပီး အထဲက
ဌက္ေမြးေတြကို အခန္းတြင္း အႏွံျဖန့္ႀကဲလိုက္ပါသည္။ ခဏႀကာေသာအခါ ဖြထားေသာ
ဌက္ေမြးတို့သည္ အနယ္ထိုင္ျပီး အခန္းအျပည့္ ဌက္ေမြးမ်ားမရွိေတာ့ပါ။
" ကဲ …သားငယ္ေလး။ သားကေကာ ပိုက္ဆံ တစ္ေဒၚလာနဲ ့ဘာမ်ားလုပ္ခဲ့သလဲ" ဟု
ဖခင္က ေမးပါသည္။
" ဟုတ္ကဲ့ …….ေဖေဖ။ ပိုက္ဆံ တစ္ေဒၚလာနဲ့ ၀ယ္ဖုိ့ ေဖေဖ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ
က ဖြင့္ထားတဲ့ ဆိုင္မ်ိဳး တစ္ဆိုင္ကို သြားပါသည္။ ဆိုင္ရွင္ထံမွာ
တစ္ေဒၚလာ အေႀကြလဲလုိက္ပါတယ္။ တစ္မတ္ေစ့၊ မူးေစ့၊ ပဲေစ့ ေတြ သားရပါတယ္။
ဆင့္ ၅၀ ကို တန္းဖုိ့ရွိတဲ့ ကိစၥမွာ သံုးလုိက္ပါတယ္။ သမၼာ က်မ္းစာထဲက
ေျပာတဲ့အတိုင္းေပါ့။ ဆင့္ ၂၀ ကိုေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ျမိဳ့ထဲမွာရွိတဲ့ ပရဟိတ
ေစာင့္ေရွာက္ေရး ေဂဟာကိ လွဴလုိက္ပါတယ္။ ေနာက္ထပ္ ဆင့္ ၂၀ ကို ေတာ့
ဘုရားေက်ာင္းမွာ လွဴလိုက္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ သားမွာ ဆင့္ ၂၀ ပဲက်န္ပါတယ္။
က်န္တဲ့ဆင့္ ၂၀ နဲ့ ပစၥည္း ၂ မ်ိဳး ၀ယ္လုိက္ပါတယ္။
ရွင္းျပျပီး သားအငယ္ဆံုးသည္ သူ၏ အက်ီၤအိတ္ကပ္ထဲသို့ လက္ႏိူက္လုိက္ျပီး
မီးျခစ္ဆံတစ္ဘူးႏွင့္ ဖေယာင္းတိုင္ငယ္တစ္တိုင္ကို ထုတ္လုိက္ပါသည္။ သူသည္
ဖေယာင္းတိုင္းကို မီးထြန္းလိုက္ပါသည္။ အခန္းထဲရွိ မီးခလုပ္ကို
ပိတ္လုိက္ရာ ဖေယာင္းတိုင္မွ အလင္းေရာင္သည္
တစ္ခန္းလံုးျပည့္သြားပါေတာ့သည္။ ခန္းလံုျပည့္ကြက္လပ္မက်န္ေအာင္
အလင္းေရာင္ျပည့္သြားပါသည္။ ေကာက္ရိုးျဖင့္လည္း မဟုတ္ပါ။ ဌက္ေမြးျဖင့္လည္း
မဟုတ္ပါ။ အလင္းေရာင္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္ျဖင့္
ျဖစ္ပါသည္။
ဖခင္က လြန္စြားအားရ ေက်နပ္ပါသည္။ " သားငယ္….မင္း သိပ္ေတာ္တာပဲ။ သားဟာ
ဘ၀နဲ့ပတ္သက္ျပီး သိပ္အေရးႀကီးတဲ့ သင္ခန္းစာကို ေကာင္းေကာင္း နားလည္တဲ့
အတြက္ ဒီကုမၸဏီရဲ့ ဥကၠဌ ေနရာ ရမယ္။ သားဟာ သားရဲ့ ညဏ္ အလင္းကို
လင္းလက္ေအာင္ ဘယ္လုိလုပ္ရမယ္ ဆိုတာ သိတယ္၊ သိပ္ေတာ္တာပဲ" ဟု ဖခင္က အားရ
ေက်နပ္စြာ ေျပာလုိက္ပါသည္။
Nido Qubein ၏ let your Light Shine ကို ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ျမန္မာ ဘာသာ
ျပန္ဆိုသည္္္္္္္္။
* ေဒါက္တာ သိန္းလြင္၏ လူသားႏွင္ ့ ႏွလံုးသား ပံုရိပ္မ်ား စာအုပ္မွ
ထုတ္ႏုတ္တင္ျပပါသည္။*
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~